Op het gebied van metallurgie kan de productiegeschiedenis van siliciumcarbide wordt gebruikt voor het smelten van niet-ferrometalen teruggebracht tot de jaren 1930. Het complexe proces omvat het pletten van de grondstof, het batchen, de hand draaien of rollen, drogen, schieten, oliën en vochtbestendig. De gebruikte ingrediënten zijn onder meer grafiet, klei, pyrophyllite klinker of bauxiet klinker met hoge aluminiumoxide, monosilica poeder of ferrosilicon poeder en water, gemengd in een bepaalde verhouding. Na verloop van tijd is siliciumcarbide opgenomen om de thermische geleidbaarheid te verbeteren en de kwaliteit te verbeteren. Deze traditionele methode heeft echter een hoog energieverbruik, een lange productiecyclus en groot verlies en vervorming in de semi-afgewerkte productfase.
Het meest geavanceerde smeltkroes -vormingsproces is daarentegen isostatische persing. Deze technologie maakt gebruik van grafiet-silicium carbide smeltkroes, met fenolhars, teer of asfalt als het bindmiddel, en grafiet- en siliciumcarbide als de belangrijkste grondstoffen. De resulterende smeltkroes heeft een lage porositeit, hoge dichtheid, uniforme textuur en sterke corrosieweerstand. Ondanks deze voordelen geeft het verbrandingsproces schadelijke rook en stof vrij, wat milieuvervuiling veroorzaakt.
De evolutie van Silicon Carbide Crucible Production weerspiegelt het voortdurende streven van de industrie op efficiëntie, kwaliteit en milieuverantwoordelijkheid. Naarmate de technologie vordert, ligt de nadruk op het ontwikkelen van methoden om het energieverbruik te minimaliseren, de productiecycli te verkorten en de impact van het milieu te verminderen. Crucibele fabrikanten onderzoeken innovatieve materialen en processen om deze doelen te bereiken, met als doel een evenwicht te vinden tussen traditie en moderniteit. Naarmate de vraag naar non-ferrometal smelten blijft groeien, zullen de ontwikkelingen in de smeltkroes een cruciale rol spelen bij het vormgeven van de toekomst van metallurgie.
Posttijd: APR-08-2024